-
1 dowodzić
I 1. (-odzę, -odzisz); imp -ódź; dowieść; vt dowodzić czegoś — ( udowadniać) to prove sth; ( ukazywać) to show; ( być dowodem) to prove2. viII (-odzę, -odzisz); imp - ódź; vidowieść, że... — to prove that...
dowodzić ((+instr)) — to command, to be in command (of)* * *ipf.- ódź1. (= przekonywać) argue (że... that...).2. (= dawać dowody czegoś) prove; to niczego nie dowodzi this doesn't prove anything; to zostało naukowo dowiedzione it's been scientifically proven.3. tylko ipf. (= przewodzić komuś) command ( czymś sth) be in command ( czymś of sth); dowodzić pułkiem command a regiment, be in command of a regiment; kompania dowodzona przez doświadczonego oficera a company commanded by an experienced officer.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowodzić
-
2 dowodzić
1. vt\dowodzić czegoś ( udowadniać) etw beweisen, etw nachweisen; ( ukazywać) etw aufzeigen; ( być dowodem) etw beweisen2. vi\dowodzić czymś ( sprawować dowództwo) etw anführen, etw befehligen; ( przewodniczyć) etw leiten, etw führen -
3 Befehl
-
4 dowództw|o
n sgt 1. (stanowisko, władza) command- otrzymać/objąć dowództwo czegoś to be given/take command of sth- sprawować/złożyć dowództwo czegoś to be in command/to relinquish command of sth- pod dowództwem kogoś under sb’s command2. (zespół dowódców) command (+ v sg/pl); (sztab dowódcy) (central) command headquarters (+ v sg/pl)- generał pojechał do dowództwa armii the general’s gone to GHQ a. General Headquarters- przyszedł rozkaz z dowództwa an order’s come in from commandThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowództw|o
-
5 Oberbefehl
-
6 komenda
command; (siedziba: policji, straży pożarnej) headquarterspod komendą komenda — +gen under the command of
obejmować (objąć perf) komendę (nad komenda) — +instr to take command (of)
* * *f.1. (= rozkaz) t. wojsk., komp. command; (jak) na komendę (right) on cue.2. (= siedziba dowodzenia) headquarters; komenda policji police department.3. (= dowództwo) command; pod czyjąś komendą under sb's command; objąć/sprawować komendę nad kimś/czymś take/have command over sb/sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komenda
-
7 ob|jąć
pf — ob|ejmować impf (obejmę, objęła, objęli — obejmuję) Ⅰ vt 1. (przytulić) to embrace, to hug, to clasp (in one’s arms) [osobę]- objąć kogoś czule to embrace sb fondly a. tenderly- objąć kogoś wpół/za szyję to put one’s arm around sb’s waist/neck2. (zacząć sprawować funkcję) to assume, to take up [urząd, stanowisko]; to assume [rządy, władzę]; to take (up), to assume [dowództwo]- objąć katedrę fizyki to take the chair in physics3. (rozszerzyć się) to spread- opady obejmą cały kraj/centralną Polskę rainfall will spread throughout the country/across central Poland- płomienie objęły dach flames enveloped a. engulfed the roof4. (owładnąć) to grip, to seize- objął go lęk he was gripped by a. overcome with fear- objęła go radość he was overcome with joy- ciało objęte paraliżem a body seized by paralysis5. (zrozumieć) to grasp, to comprehend- objąć coś umysłem a. rozumem to grasp sth, to encompass sth with one’s mind- objęła pamięcią ostatni rok she looked back over the last year6. (zmieścić w sobie) to include- obszar obejmuje 30 hektarów the area encompasses a. covers 30 hectares- wystawa obejmuje okres od 1945 do 1989 r. the exhibition spans a. covers the period from 1945 to 1989- cena nie obejmuje posiłków the price does not include a. cover meals7. (rozciągnąć) to involve- pacjentów objęto bezpłatną opieką lekarską the patients were provided with free medical care- gazety nie są objęte podatkiem VAT there is no VAT on newspapers- zwierzęta/gatunki objęte ochroną protected animals/speciesⅡ objąć się — obejmować się to embrace each other■ objąć kogoś wzrokiem a. spojrzeniem to survey sb- objąć coś wzrokiem a. spojrzeniem to take sth in, to survey sth- objąć prowadzenie to take the lead, to go into the lead- objąć prowadzenie 1:0 to take a 1-0 leadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|jąć
См. также в других словарях:
dowództwo — n III, Ms. dowództwowie, blm 1. «władza, stanowisko dowódcy; czynności dowodzenia» Otrzymać naczelne dowództwo. Objąć, sprawować dowództwo armii, kompanii. Przyjąć, złożyć, zdać dowództwo. ∆ Pod dowództwem «pod wodzą, pod kierownictwem» 2.… … Słownik języka polskiego
dowództwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dowództwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dowodzenie czymś; władza dowódcy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objąć, otrzymać, sprawować, złożyć, zdać dowództwo nad armią, oddziałem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dowodzićdzę, dowodzićdzi, dowodzićwódź, dowodzićdzony {{/stl 8}}– dowieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, dowodzićwiodę, dowodzićwiedzie, dowodzićwiedź, dowodzićwiódł, dowodzićwiodła, dowodzićwiedli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szefostwo — n III, Ms. szefostwowie, blm «bycie szefem; funkcja, stanowisko, urząd szefa; kierownictwo, zwierzchnictwo, naczelnictwo, dowództwo» Szefostwo sztabu. Szefostwo wydziału, działu w instytucji, w zakładzie pracy. Objąć, sprawować szefostwo.… … Słownik języka polskiego
